Dostoyevski’nin “poshlost” dediği sıfat var; dilimize “paçoz” diye çevrilen… Örneğini, Türk basınında/sosyal medyada sıklıkla hâlâ görüyoruz:

- Kendi çıkarları için her yolu mübah sayan, küstah, sokak kurnazı, pespaye, aşağılık, ahlaksız…

Sağ ya da sol fark etmiyor; her “mahallede” var bu içtensiz, basmakalıp, ağız dalaşı yapan, kalleş Zübükler!

Daha acısı, paçozluğun artık yadırganmıyor oluşu. Neredeyse liyakatin ölçüsü oldu, paçozluk.

✍️ | Soner Yalçın yazdı…